«ο έλεγχος των σχολίων είναι απλά η ήττα όσων διακηρύσσουν την ελευθερία του λόγου, αλλά δεν αντέχουν τον αντίλογο»
Manifesto
«ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ και αυτοί που έχουν moderation στα σχόλια. Αυτούς, η ελεύθερη κοινωνία, συγγνώμη γιαυτό που θα πω αλλά μάρτυς μου ο Χάγιεκ που τον ξέρω σαν το δεξί μου χέρι, τους γράφει στ’αρχίδια της.
Τους περιθωριοποιεί. Τέρμα.»
Αθήναιος
«Όταν φτάσεις στο σημείο να κόβεις ολόκληρα κομμάτια από την σκέψη σου για να μην έρθεις σε ρήξη, αυτό δεν είναι μπλόγκινγκ, είναι κοινωνική συναναστροφή. Και εγώ δεν θέλω τέτοιες, θέλω επικοινωνία.»
x-psilikatzoy
Αυτές οι τρείς φράσεις μικρό μου πόνυ συμπυκνώνουν με λίγα και μεστά λόγια τους λόγους που είμαστε εδώ. Εδώ είναι μπλογκόσφαιρα. Δεν είναι κάποιο playground που το διπλανό παιδάκι μας πήρε το παιχνίδι μας και εμείς κλαίμε και οδυρόμαστε. Θα φάμε στη μάπα και τον ανώνυμο και το τρολ και τους ανόητους και τις ιδιοφυίες. Αλλά με τίποτα δεν θα φάμε στη μάπα το πιό σιχαμένο, μετα καγκούρικο, ηλίθιο, ανόητο, βολεμένο, ελιτίστικο comment moderation.
Το κατάλαβες; H μήπως θέλεις να κάνω και κακά;
Dark Angel 
Ωραία, θέλω να διευκρινίσω κάτι και θα κάνω copy+paste το σχόλιο και στον Μανιφέστο.
Το comment moderation δεν μου αρέσει, με αποθαρρύνει από το ν’αφήνω σχόλια γιατί νιώθω σαν να επισκέπτομαι ένα σπίτι και για να με αφήσουν να μπω μέσα να με υποχρεώνουν να αφήσω στην είσοδο τα παπούτσια μου, γιατί θεωρούν δεδομένο ότι θα τους το λερώσω. To comment moderation το εισπράττω ως καχυποψία. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον. Το μπλογκ δεν είναι φόρουμ. Είναι ένας ιδιωτικός χώρος οπου οι επισκέπτες πρέπει να σέβονται τον ιδιοκτήτη. Όποιος έρχεται σπίτι μου για φαγητό, δεν του επιτρέπω να ανεβάζει τα πόδια του στο τραπέζι ή να σβύνει τα τσιγάρα του στο πιάτο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω ένα ανοιχτό σπίτι.
Τρίτον. Για λόγους ιδεολογικούς, δεν επιτρέπω στον εαυτό μου τη λογοκρισία. Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου είναι καθολικό και αφορά και τους ηλιθίους.
Πρόσφατα κάποιος έκανε ένα υβριστικό και κακόγουστο σχόλιο στο μπλογκ μου, δεν με πείραξε το υβριστικό όσο η κακογουστιά της λέξης «πούστρα» που χρησιμοποιήσε.
Βρήκα ως λύση να «ασπρίσω» τη γραμματοσειρά και έτσι για ο κάθε επισκέπτης μου θα μπορεί να επιλέγει αν θα δει την κακογουστιά μ’ενα απλό κλικ του ποντικιού του. Κάνω χρήση της δυνατότητα που μου δίνει το Word Press.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ενοχλείται και να διοικεί κατά πως νομίζε καλύτερα τα το οίκου του. Προσωπικά, επειδή αναγνωρίζω ως ανώτατο δικαίωμα, ανώτερο και από τα προσωπικά μου γούστα για τη διοίκηση του οίκου μου την ελευθερια της έκφρασης, επιζητώ και καλώ τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο, να αναζητήσουμε τρόπους συνύπαρξης του γούστου με το δικαίωμα. Δεν είναι εύκολο αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και αδύνατο.
Ευτυχώς η τεχνολογία μας δίνει τέτοιες δυνατότητες. Ας επιδιώξουμε τον πολλαπλασιασμό των εργαλείων που επιτρέπουν τη δυνατότητα ΕΠΙΛΟΓΗΣ και ας μην εκνευριζόμαστε.
Το δικαίωμα στην επιλογή, πρέπει να είναι το ζητούμενο κατά την άποψή μου και τέλος, να παραδεχτούμε ότι κανείς δεν είναι δημοκράτης εξ ορισμού.
Όλοι μας δοκιμαζόμαστε και εξασκούμαστε στη Δημοκρατία κάθε λεπτό που περνάει.
…βγάζω καπέλο στο σχόλιό σου όπως και στα ποστ σου. Δεν με εκνευρίζει τόσο η επιλογή του moderation όσο η δικαιολόγηση της ύπαρξης του…
Ωραία, σωστά, ναι! Έλα όμως που κάποιοι (εγώ π.χ.), είναι e-αναλφάβητοι και όχι word press και άλλα εξωτικά κόλπα, ούτε word καλά-καλά δεν ξέρουνε και μετά βίας επιτελούν τα καθήκοντά τους ως bloggers!
Πρέπει επί πλέον να πω για τον εαυτό μου, ότι δεν είμαι απόλυτα βέβαιος τι ακριβώς κάνει/είναι το comment moderation αλλά το καταλαβαίνω σαν ένα στοιχειώδη τρόπο να κρατάει κάποιος το blog του κόσμιο. Όχι για να λογοκρίνει. Να γίνω σαφέστερος:
Να αμύνεται από e-saboteurs, από άρρωστους, κομπλεξικούς ανθρώπους που έρχονται στο φιλόξενο «σπίτι» του για να πλήξουν ή τον ίδιο ή τους καλεσμένους του και μάλιστα ΑΝΩΝΥΜΑ. Αν κάποιος αγανακτεί και θέτει το δίκιο του κόσμια, έξυπνα, ακόμα και εύθυμα όπως μερικοί, τότε γιατί να μην εμπιστευτεί τον blogger ότι θα αφήσει το σχόλιό του άθικτο; Δεν είναι παράμετρος λογοκρισίας το moderation, κατά την περήφανη γνώμη μου. Είναι παράμετρος δεσίματος του γαϊδουριού, για να μην το γυρεύεις.
Όταν πάτησα ‘ναι’ στο comment moderation δεν μου πέρασε καν απ’ το μυαλό η λογοκρισία. Απλά νόμιζα ότι έτσι δεν θα διακινδυνεύω να δεχτώ spam.
Προσωπικά δεν με σκιάζει το comment moderation. Στον συγγραφέα απευθύνομαι εν πρώτοις κι αυτός σίγουρα θα διαβάσει το σχόλιό μου. Αν με αδικήσει θα τον περιλάβω στο δικό μου blog! Αυτό που όπως έχω ξαναπεί, με ενοχλεί, είναι να μου ζητάνε προσωπικά μου δεδομένα για να μου επιτραπεί να σχολιάσω. ΔΕΝ τα δίνω και έτσι χάνω τη δυνατότητα να μιλήσω. Εκεί αισθάνομαι ότι με φιμώνουν!