Klain Main Froilain

The Day After

Σκέτη κόλαση το γαμήλιο παρτυ του Αrgos εχθές. Σε ησυχία δεν με άφησαν. Ο ένας ήθελε γρεβενιώτικα, ο άλλος donna summer ο άλλος Μιχάλη Τζακσον και ο Τομυ goldplay (καλά αυτόν τον έφαγε το άγχος). Καλά που ήταν ο Κώστας και έσωζε τη φάση κατά διαστήματα.

Τα χθεσινά κλού

η κούκλα αντιδημαρχίνα (κι εγώ εκεί θα παντρευτώ τέλος)
πολιτικός γάμος αλλά εμείς τα ρύζια τα πετάξαμε
η απίστευτη φωνή του τύπου με το ακορντεόν (η τρίχα μου σηκώθηκε μέχρι το ταβάνι)
το ροκ εν ρολ του θωμά (αφού τον είδα να χορευει δεν θέλω τίποτα άλλο στη ζωή μου)
το γκέρλυ μου που ξεβιδώθηκε στο χορό
Ο ρικ άσλευ (όλοι τον κράζουν και όλοι χορευουν το together forever)
o αδερφός της Φράουκε που ήξερε ΟΛΑ τα κομμάτια
το ηρωικό Βάιο του θωμά (στο είπα bro πάρε μακ να σωθείς)
Ο όνειρος και ο poetic justice (μου λείψατε brothas)

Θωμά και Φράουκε να ζήσετε ευτυχισμένοι. Πέρασα φανταστικά!

—

Τους υπέροχους ανθρώπους, τους σπάνιους τους γνώρισα στη μπλογκόσφαιρα. Στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Τους ρομαντικούς, τους ιδεαλιστές, τους ορίτζιναλ και μαζί τους όλο αυτό το γαιτανάκι της ψυχής που περιπλεκόταν, καυγάδιζε, μάλωνε στους μαντρότοιχους και σκαρφάλωνε ως τα άστρα. Αύριο ένας από αυτά τα σπάνια κομμάτια που ανήκει στην πιό ψυχωμένη γκαλερί του πλανήτη παίρνει το δρόμο του. Το διπλό δρόμο του. Του εύχομαι τα καλύτερα, τα πιο ευτυχισμένα, τα πιο χαμογελαστά.

Πάνω από όλα brotha να είστε καλά, να είστε πάντα όρθιοι…

Stay On The Sin

Put down the glass of water slowly

Μη πέσει και σπάσει…

Newz more newz

Αυτή δεν είναι βουλή. Αυτή είναι φωλιά πρώην ΥΠΕΞ (Παπούλιας, Γαπ, Σαμαράς) που πράττουν και κινούνται ανάλογα. Ο Καρατζαφέρης έχει τον καημό του (να γίνει αρχηγός της ΝΔ), ο Τσίπρας μακαρονίζει όσο ποτέ χωρίς να προτείνει δυστυχώς κάτι ουσιώδες ενώ η Αλέκα μέσα στην γραφικότητά της λέει και πέντε έξι αλήθειες (πριν τις τυλίξει με σφυροδρέπανα).  Κάπως έτσι είναι ο γυάλινος κόσμος της βουλής των ελλήνων σήμερα. Χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, αποκομμένος από την πραγματικότητα χαιδεύοντας με ηδονή την περιζήτητη πορφυρή τήβενο και αποζητώντας με απόλυτη υποκρισία ελληνικής ταινίας τη συναίνεση.

Ο μόνος που αφήνω να μπεί σπίτι μου και να μου πει τις ειδήσεις είναι ο κος Προκόπης Δούκας. Τέλος.