Goldfish Silver Lion

Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι οδυνηρό έως και δολοφονικό η αγέλη χωρίζεται στα δύο. Ηταν προβοκάτσια φωνάζει η μισή, δεν ήταν φωνάζει η άλλη μισή. Το έκαναν για να πουλήσουν ειδήσεις φωνάζει η μισή, ήταν αλήθεια φωνάζει η άλλη μισή. Δύο μισές αλήθειες που προσπαθούν να ενωθούν στη μια και μοναδική αλήθεια. Την αλήθεια εκείνη που θα προσυλητίσει, θα πείσει, θα ασπασθεί, θα χειροτονήσει, θα μανιπουλάρει, θα στοχασθεί, θα σκεφθεί, θα χειροδικήσει, θα τιμωρήσει, θα τιμωρηθεί.

Η αγέλη πάντα χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη. Ο αντίλογος γίνεται διάλογος. Το χρυσόψαρο σπάει τη γυάλα του με δύναμη.

Bread for Networks

Ολες αυτές οι διαφορετικές δομές, οι ημιαυτόματες οι αποστασιοποιημένες οι χωρίς να περιέχουν καμμία ποίηση μέσα τους κάποια στιγμή θα παγώσουν όπως οι Ανταρκτικoί. Κανένας ήλιος δεν θα είναι αρκετός για να λυώσει τα δεδομένα. Αυτά μένουν. Μένουν για πάντα. Όσο το πάντα περνάει με χάρη μέσα από ένα καλώδιο έθερνετ. Όσο το πάντα χωράει σε μια οπτική ίνα. Τρέχουν τα ερίφια, καλπάζουν ολόισια στο χαμό τους. Κόβουν αποδείξεις στα mall της γης. Σηκώνουν σκόνη. Στογγυλοκάθονται σε ποταπές και ευτελείς καρέκλες του ικεα. Ενα να μας κυβερνάει ένα να μας ενώνει ένα.  Πόσοι άνθρωποι χρειάζονται για να φτάσουν ή έστω να αγγίξουν το δαιδαλώδες; Ο Ίκαρος έφτασε αρκετά κοντά αλλά λυώσαν τα φτερά του. Γκρεμοτσασκίστηκε στο γυαλιστερό Αιγαίο. Εσπασε τα πλευρά του. Πνίγηκε μέσα στη ματαιοδοξία του. Και δεν ξανασηκώθηκε ποτές.

Στην ουρά τα πλήθη αλλαλάζουν και βαρυγκομούν. Περιμένουν υπομονετικά τη δική τους ψηφιακή σφαγή. Ενα να μας κυβερνάει ένα να μας ενώνει ένα.

Πεθαίνουμε μια φορά και όμως κρατάει τόσο πολύ
-Μολιέρος-

2L8

Εχθές στο Eightball. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν αυτό το live. Δεν υπάρχουν μουσικές να αγγίξουν αυτή τη μπάντα. Δεν υπάρχει σκηνική μεταμόρφωση που να σε ταξιδέψει πιό μακρυά…

Παιδιά ευχαριστώ για την υπέροχη βραδυά. Να είστε καλά.

Visaxame kai simera

He’s Like A Rainbow

Changing colors everyday…